In 1998 zou Hongkong een nieuwe luchthaven krijgen. Voor dit bouwproject moesten ook alle terminals met verrijdbare koffertrolleys uitgerust worden – een grote kans voor Wanzl om vaste voet te krijgen in Azië. Wanzl regelde een afspraak om zich te presenteren te stellen bij de planners van de luchthaven en Gottfried Wanzl besloot - volgens het principe: "Vertrouw niemand anders dan jezelf" - een prototype van de koffertrolley als bagage mee op reis te nemen. Zo gezegd, zo gedaan: hij en zijn salesmanager gaven het uiterst belangrijke stuk bagage onder de ongelovige blikken van het servicepersoneel bij de incheckbalie af. Omdat er in Hongkong niet zo snel een taxi gevonden kon worden die genoeg ruimte had voor de koffertrolley, begonnen ze aan een voettocht naar de aanlegplaats van de veerboot naar Hongkong Island – bij 42 graden in de schaduw en een luchtvochtigheid van bijna 100%!

Al zwetend bewaakte het Wanzl-team het prototype bij de veerboot, dat de reis tot dusver goed had doorstaan. Niemand kon echter vermoeden dat de vuurdoop al snel nog heftiger zou worden. Waarom? Nou, ze waren in alle haast op de verkeerde veerboot gestapt, die ver van de eigenlijke bestemming zou aanleggen – en de afspraak was al snel! “Een taxi kunnen we vergeten, we gaan lopen!" De twee mannen in pak renden, een koffertrolley voor zich uit duwend, over hobbelige wegen en paden, langs handelaren, loslopende huisdieren en bedrijvige mensen. Buiten adem en badend in het zweet kwam het duo stipt op tijd op de plaats van bestemming aan. Opgelucht reden ze de koffertrolley de conferentieruimte binnen. De rollende bagage in de hand van de juniorchef maakte een blijvende indruk: Twee jaar na de afspraak kreeg Wanzl de order voor meer dan 9.000 koffertrolleys voor de nieuwe Hongkong Airport, die vandaag de dag ’s werelds grootste vracht- en de op zeven na grootste passagiersluchthaven is.